Injazz Radio met Co de Kloet – Kleine Zaal Theater de Kampanje
Buma Cultuur in samenwerking met Zivasound en Co de Kloet presenteren sinds februari 2024 digitale radio-uitzendingen ter promotie van Nederlandse muziek in de genres jazz en wereldmuziek (global). Deze uitzendingen zijn via internet en alle podcast kanalen te beluisteren. Binnenkort zijn ook de twee afleveringen opgenomen in Jazzclub Nieuw&Diep hier te beluisteren!
Co de Kloet is een naam, die in mijn geheugen gegrift staat als producer en presentator van popmuziekprogramma’s bij de VARA-radio beginjaren zestig. Echter, toen wij vorig jaar de Kloet ontmoetten in Amsterdam tijdens de presentatie van een nieuw album van orgelpowertrio Boost! bleek hij daarvoor toch te jong te zijn: vast z’n zoon. Maar ook junior heeft in zijn vaders voetsporen al een vergelijkbare staat van dienst opgebouwd, ook als producer en presentator (sinds 1991) van vooral jazzprogramma’s voor de NOS, NTR en NPS. Omdat er bij de publieke omroep steeds minder ruimte was voor dit culturele segment is hij als zelfstandige nu betrokken bij Injazz Radio. De toevallige ontmoeting heeft geleid tot deze bijzondere activiteit voor Jazzclub N&D.
Deze zondag werden er twee programma’s opgenomen met een korte pauze ertussen. Drie groepen stonden er op het programma: The New Conrad Miller Trio, het Trio Loek van den Berg en het Femke Mooren Kwartet. De formule is heel eenvoudig: na de herkenningstune geeft Co de Kloet een korte inleiding waarin hij de ‘prachtige locatie’ en de praktiserende Jazzclub N&D benoemt, waarna hij de eerste act introduceert:
The New Conrad Miller Trio. Dit ‘nieuwe’ pianotrio rond Coen Molenaar pakte het publiek direct in met een stevig en uptempo stuk getiteld In Eight, gebaseerd op een herhaalde snelle, hamerende pianoriff, die door het stuwende spel van de ritmetandem gretig werd opgepakt. Met korte en flitsende solo’s van alle drie gaf dit Trio een prima visitekaart af.
Na de heerlijk, hectische laatste klappen, stelde pianist Coen Molenaar zijn kompanen aan ons voor: David Marez Oyens op contrabas en Marc Eshuijs op drums. Deze laatste speelt pas sinds kort bij dit trio, maar dat deed hij zeer verdienstelijk. Molenaar vertelde dat de inspiratie voor In Eight kwam van de legendarische Franse pianist Michel Petruccinani. Het stuk bestaat louter uit 16de noten en hij vertelde er eerlijk bij, dat de riff eigenlijk met alleen de linkerhand uitgevoerd had moeten worden, maar dat dat hem niet was gelukt, zodat hij het dubbelhandig – hand over hand – deed. Maar desondanks: een prima stuk.
Het trio vervolgde met een compositie van bassist Oyens, Twin Sisters, opgedragen aan – jawel – zijn tweeling dochters. Ook dit was een prima compositie, waarbij Oyens met robuuste basnoten de melodie speelde, waaromheen zijn partners hun partijen opbouwden. Het trio speelt zeer compact met veel ruimte voor het samenspel en met korte individuele solo’s.
Ook het afsluitende When Marc Goes bleek een fijn stuk te zijn. The New Conrad Miller Trio is zeker een aanwinst te noemen, een krachtig en vitaal pianotrio met goede, toegankelijke composities. Tussen de stukken muziek werd Coen Molenaar geïnterviewd door Co de Kloet, die dat met luchtige charme deed.
De uitzending werd vervolgd met een kort interview met Mia den Os, namens Jazzclub N&D, die vertelde wat deze club zoal sinds 2002 heeft gedaan. De Kloet bekende dat hij nog nooit had gehoord van deze jazzclub in Den Helder. Hij had ook niet verwacht dat er hier überhaupt zoiets zou kunnen bestaan! Hij bleek ook behoorlijk verrast door ‘de warme ontvangst en de prachtige locatie en de geboden faciliteiten’. Zo werd deze uitzending ook een prima promotie voor onze stad.
Het Trio Loek van den Berg was de keuze van N&D als bijdrage aan het programma. Loek van den Berg was al benaderd om met zijn Kwintet hier te komen spelen, maar dat liet zijn agenda niet toe. Daarom had hij zijn repertoire voor deze gelegenheid aangepast voor een triobezetting. Na dit optreden vroeg ik mij af wat de toegevoegde waarde van drums en trombone zou kunnen zijn aan de prachtige muziek, die dit trio deze middag voortbracht. Loek van den Berg behoort wat mij betreft tot de buitencategorie en dat gold zeker ook voor pianist Aseo Friesacher en contrabassist Cas Jiskoot.
De opener When We Weep, ingeleid door kabbelende pianoakkoorden met zeer strak getimede linkshandige baslijnen, unisono met de contrabas, waarop van den Berg op zijn altsax met veel aangeblazen lucht de prachtige melodie speelde. De dynamiek en de timing van deze groep is geweldig en zelden klinkt een altsax mooier. Met afwisselende korte solo’s van allen en geraffineerd samenspel weten de heren steeds een spanningsboog op te bouwen en het publiek op het puntje van de stoel te houden.
Het volgende stuk Attic Views opende met alarmerende pianoakkoorden die preludeerden op een supersnelle, onnavolgbare basriff van de linkerhand, die uiteraard meteen door de uitstekende bassist Jiskoot werd ’opgepakt’. Virtuoze solo’s van Friesacher, Jiskoot en van den Berg volgden elkaar op in dit ritmisch nogal hectische nummer. Bodrum Bolero werd ingeleid door springerige basnoten en ‘antwoordende’ pianoakkoorden, waarna altsax en piano de fraaie melodie prijsgaven. Ook hier weer veel dynamische afwisseling en een zinderende opbouw.
Hoogtepunt van de dag bleek het afsluitende Language Of The Unheard, nadat de Kloet de jonge bandleider Loek van den Berg had ondervraagd naar zijn muzikale inspiraties. Hierbij vertelde deze al dat hij in dit stuk de duduk zou bespelen, een oorspronkelijk Armeens blaasinstrument, een riet ook, dat gestemd moet worden. Pianist Aseo Friesacher opent met ijle, zoekende akkoorden, waarna van den Berg met zijn duduk de melodie liet weerklinken. Een melodie die klinkt als een eeuwenoud, eenvoudig volkswijsje. Ik waande mij even een schapenherder in een pastoraal heuvellandschap. Langzaam en meanderend werd het stuk verder opgebouwd, waarbij de instrumenten zich vervlochten, toewerkend naar een apotheose. Opeens hoor ik een prachtig ijl gefluit, de kleine pianist! Niet veel later voegt ook zijn stem zich loepzuiver naast de sax. Magisch! Language Of The Unheard klonk als een eeuwenoude hymne en leek mij zo maar zeer gepast op deze 4e mei.
De laatste groep van deze radio-opname was het Femke Mooren Kwartet. De 22-jarige in Rotterdam afgestudeerde altsaxofonist Mooren leidde een al even jong kwartet met Kasyfi Kalyasyena op piano, Eva Serrano op contrabas en Laurens Buijs op drums.
Dit kwartet speelt ook louter eigen composities, allen van de hand van Mooren, die met haar altsax een aangenaam heldere en lichte klank voortbracht. Open Arms en Amora bleken prima composities waarin naast Mooren ook haar medespelers volop ruimte kregen.
Allen bleken uitstekende instrumentalisten te zijn. De muziek is meer ingebed in de jazztraditie met de openingstune afgewisseld met solo’s en chorussen. Na de aan haar oma opgedragen jazzballad Oude Baan, sloot het kwartet af met het lekkere uptempo Nellie, ongetwijfeld de naam van haar oma.
Deze optredens in Jazzclub N&D gaven een mooi beeld van een nieuwe generatie talentvolle musici. De jazz is nog lang niet dood! Met dank aan Co de Kloet.
